poniedziałek, 29 października 2012

jesienne światło

                                  Pierre A.Renoir ( Kobieta w bujanym fotelu )


                                                     czemu tak drżysz
                                               siedząc w bujanym fotelu
                                                      jestem w niewoli
                                                      po to by zawsze
                                                        umilać ci czas
                                              za garść jesiennego światła
                                                          którego ty
                                                       swemu słudze
                                                 co wieczór odbierasz




4 komentarze:

  1. bardzo mi się podoba wers ,,za garść jesiennego światła" :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Światło i cień sprzężone ze sobą jak życie i śmierć,
    wspaniale ujęte w wierszu.
    Gratuluję!

    Dużo słońca, Sebastianie -
    Magda :-))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ani od światła ani od cienia odciąć się nie można.Będąc wewnątrz przeciwstawnych zjawisk próbuję je połączyć,pogodzić,oswoić ze sobą.Światło wyczuwamy inaczej niż Cień który jest bardziej tajemniczy i dyskretny.Nie stawiam pierwszeństwa,są dla mnie jednakowo ważne.
      Dziękuję za słońce...każdemu jest ono potrzebne :-)

      pozdrowienia S.

      Usuń