W nieruchomych kroplach żywicy rozedrgane oczekiwanie na jesień... To haiku nasuwa na myśl pojedynczy liść, który jako pierwszy odrywa się od gałęzi i spada na ziemię łagodnym lotem. :)
W tych kroplach słońce pomnożone,rozgrzewa zmysły i wyobraźnię...poczuć,doświadczyć i zapamiętać..lato pożegnajmy z uśmiechem...wtedy na pewno zechce do nas wrócić...bierzmy przykład z pór roku...one zawsze godzą między siebie cały rok...
chodząc po cudzych drogach tylko powtarzasz schematy, wpadasz w te same pułapki, nabywasz tych samych strachów i kompleksów...wolność to zbudowanie własnej drogi i odwaga żeby nią podążać...
schemat niekoniecznie jest pułapką a przesadna odwaga może być lekkomyślnością...własna droga oczywiście tak z jednym zastrzeżeniem...nie może to być slalom pomiędzy innymi drogami...one raczej uzupełniają się zachodząc czasem na siebie.
W nieruchomych kroplach żywicy rozedrgane oczekiwanie na jesień...
OdpowiedzUsuńTo haiku nasuwa na myśl pojedynczy liść, który jako pierwszy odrywa się od gałęzi i spada na ziemię łagodnym lotem.
:)
krople żywicy-
Usuńrozedrgane oczekiwanie
na jesień
Twoje pierwsze haiku :-)
Tak..liście odrywają się..tworząc rozległe dywany w liściastych lasach....
Muszę sobie je zapisać.
UsuńMistrzu... :)
..o tak, lepki i pachnący żywicą jest koniec lata...i trzeszczący świerszczami w ścierniskach :)...
OdpowiedzUsuńkoniec lata-
Usuńtrzeszczący świerszcz
w ściernisku
Bardzo lubię ten pozorny bezruch w lesie..ciszę pulsującą życiem o każdej porze roku...
Taki schyłek wygląda bardzo pięknie.
OdpowiedzUsuńŻywicze paciorki intensyfikują odblask słońca...choć światła jest coraz mniej to w tych małych kroplach mamy go pod dostatkiem.
UsuńJakbyś chciał nazbierać na zapas, zapamiętać, ukraść ciepło żywicznych kropel na pochmurne, zimne, słotne dni.
OdpowiedzUsuńAż sobie zanuciłam, chociaż wiem, że nie przekupne:
Lato, lato dam ci różę
lato, zostań dłużej.
Zamiast się po krajach włóczyć stu
lato, lato zostań tu!
Słońca!
Magda :-))
W tych kroplach słońce pomnożone,rozgrzewa zmysły i wyobraźnię...poczuć,doświadczyć i zapamiętać..lato pożegnajmy z uśmiechem...wtedy na pewno zechce do nas wrócić...bierzmy przykład z pór roku...one zawsze godzą między siebie cały rok...
Usuńserdeczności S.
chodząc po cudzych drogach tylko powtarzasz schematy, wpadasz w te same pułapki, nabywasz tych samych strachów i kompleksów...wolność to zbudowanie własnej drogi i odwaga żeby nią podążać...
OdpowiedzUsuńschemat niekoniecznie jest pułapką a przesadna odwaga może być lekkomyślnością...własna droga oczywiście tak z jednym zastrzeżeniem...nie może to być slalom pomiędzy innymi drogami...one raczej uzupełniają się zachodząc czasem na siebie.
Usuńpozdrawiam S.
podoba mi się
OdpowiedzUsuńCieszę się bardzo :-)
Usuń