poniedziałek, 24 czerwca 2013

pod powieką

                                         Wilhelm Kotarbiński ( Muzyka Fal )



                                                         przypływ -
                                                     jej ślady znikają
                                                  pod powieką morza



                                                          jej ślady
                                                     na piasku , fala
                                                  podpływa do serca

                                                     ( Mar Canela )

10 komentarzy:

  1. To pierwsze haiku jest pożegnaniem
    drugie....mówi o miłości :)
    Ech....tęsknię za piaskiem i falami...bardzo

    Pozdrawiam ciepło Sebastianie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Piaski i Fale we wzajemnym dialogu i konfrontacji, przynoszą nam rozmaite znaczenia i sensy.Twoja tęsknota, to również zarysowany w myślach, kształt plaży,statycznej - w ciszy, i tej sztormowej - dynamicznej.Rozmaitość wzorów, pociąga,dokładnie tak jak życiorys - twój - mój...i małego kamienia którym nim zmyje go fala porusza wiatr.

      mrużę powiekę ;-)

      Usuń
    2. A kiedy mrużysz....jej ślady znikają, czy pojawiają się? ;)

      Usuń
    3. ...w haiku reżyserem jest morze,natomiast, moim mrużeniem, kieruje intencjonalna dowolność, a że mogę mrużyć na zmianę, widzę ślady, jak nocny reflektor, malutką mysz ;-)

      Usuń
  2. W tym roku mam już za dużo wody w okolicy :-(


    Iwona

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ...kiedyś może nam tej jednej jedynej kropli zabraknąć...

      pozdrowienia S.

      Usuń
  3. ślady na plaży trwają jeszcze krócej niż gdzie indziej, ale może ona wróci tą samą drogą??

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. przypływy
      zacierają ślady
      lecz kto
      jak nie wiatr
      na nowo
      odbudowuje plażę
      jego powiew wskaże
      jej drogę
      którą rozpozna
      ona - jak i on
      co dla niej
      tę ścieżkę stworzył

      Usuń
  4. "...pod powieką morza" i wyrwało się Mirabelce Wow! i zobaczyła nie tylko morze, a ocean. :)
    Głęboko w tej Twojej wodzie. :)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ...to co skryte otwiera się czasem w morzu i w nas...ale nigdy nie wiadomo kto pierwszy zamknie powiekę...

      serdecznie dziękuję i pozdrawiam S.

      Usuń