melodia ma ciekawą właściwość - owija się wokół ciszy jak na szyi szal , jej poszczególne nuty wnikają w każdą najdrobniejszą szczelinę wypełniając dźwiękiem to czego nie można usłyszeć.
bardzo dziękuję tym bardziej za interesujący wiersz który jest świetnym rozwinięciem mojej krótkiej formy. zwalniam synchronizując z ziemią oddech by zbliżyć się do ciszy odkrywając jej tajemnicze szczeliny przez które rozchodzi się nutowy zapis naszej wspólnej melodii.
niepokój budzi we mnie ten obraz... rozdwojenie. niby panna piękna i oświetlona a do tego mocny cień, i podwójność osoby. hmm... nucenie do szczeliny ciszy... nie umiem dziś spokoju odnaleźć w tym wszystkim, ale to chyba dobrze, bo to Twoja notka ale moje odczucia :) i serdecznie pozdrawiam :)
masz rację , w tym obrazie nie wszystko jest racjonalnie ,, poukładane '' , klimat bardzo oniryczny a ja próbuję dopasować się treścią do jego tajemniczej formy .
!
OdpowiedzUsuń? ;-)
UsuńByć może, tym razem, cisza w cale nią nie jest i melodia, którą nucisz, choćby bez akompaniamentu, dotrze tam, gdzie chciałbyś by dotarła?
OdpowiedzUsuńHaiku, które stworzyłeś jest piękne, a w połączeniu z obrazem, całość jest wręcz idealna!
Pozdrawiam serdecznie:)
Kasia
melodia ma ciekawą właściwość - owija się wokół ciszy jak na szyi szal , jej poszczególne nuty wnikają w każdą najdrobniejszą szczelinę wypełniając dźwiękiem to czego nie można usłyszeć.
Usuńpozdrawiam ciepło S.
Miło Cię znów czytać :)
OdpowiedzUsuńJak zawsze piękne, rozbudza wyobraźnię. Moją bardzo, powstała dłuższa forma.
"światło
przyćmione światło sprzyja
drzemiące pod skórą myśli
nabierają barw
to dobra pora
na dojrzewanie jabłek i łuskanie grochu
grasz - bez fortepianu
twoje palce tańczą
na czarnym i białym
w szczelinie ciszy
razem z żyłkami słońca
słyszę
jak ziemia zwalnia oddech
pod językiem zatrzymuję
smak wiśni z pestką
wyglądasz świetnie z profilu
nucimy ten sam kawałek
naszej melodii
już bliżej nie można być"
bardzo dziękuję tym bardziej za interesujący wiersz który jest świetnym rozwinięciem mojej krótkiej formy.
Usuńzwalniam synchronizując z ziemią oddech by zbliżyć się do ciszy odkrywając jej tajemnicze szczeliny przez które rozchodzi się nutowy zapis naszej wspólnej melodii.
pozdrawiam serdecznie S.
Tajemniczo, tak jak lubię :)
OdpowiedzUsuńskrawek tej tajemnicy należy do Ciebie.... ;-)
Usuńserdeczności S.
niepokój budzi we mnie ten obraz... rozdwojenie. niby panna piękna i oświetlona a do tego mocny cień, i podwójność osoby.
OdpowiedzUsuńhmm...
nucenie do szczeliny ciszy...
nie umiem dziś spokoju odnaleźć w tym wszystkim, ale to chyba dobrze, bo to Twoja notka ale moje odczucia :)
i serdecznie pozdrawiam :)
masz rację , w tym obrazie nie wszystko jest racjonalnie ,, poukładane '' , klimat bardzo oniryczny a ja próbuję dopasować się treścią do jego tajemniczej formy .
Usuńpozdrowienia S . :-)