Kiedy się tęskni..patrząc w dal, widzi się o wiele więcej.. Jednak..nie tylko wtedy..dlatego, że w takich chwilach, patrzy się nie tylko oczami, ale przede wszystkim sercem. To uczucie, podczas którego każde spojrzenie, choćby na jabłko na stole, szklankę z herbatą, lampę przy łóżku, ptaki na dachu, czy kołyszące się drzewo powoduje, że ostatnią Osobą o której się myśli, jesteśmy my sami.
Kiedy się tęskni, często nie jest łatwo.. Ale, pomimo tego cieszę się Sebastianie, że są jeszcze Ludzie, którzy potrafią, tak prawdziwie tęsknić, nie odchodząc od tego uczucia, lub nie zagłuszając go innym..tylko po to, by było weselej, lżej.
Wspaniała fotografia, bardzo wymowna i pełna nadziei.. Kto wie, może już teraz, na drugim brzegu, którego nie widać, stoi Ktoś ważny, dla samotnego ptaka i to właśnie, na tą istotę on patrzy..?
Samych jasnych barw, nie tylko w przyrodzie Sebastianie:) Kasia
Dziękuję Kasiu za bardzo obszerny komentarz , wiele w nim prawdy i ciekawych spostrzeżeń.Zawsze kogoś widać nie zawsze jednak tak jak by się chciało.Twoje refleksje wędrują dalej w głąb tego spojrzenia , są zatem udaną próbą uchwycenia jego sedna i sensu.
Kiedy ja patrzę w dal...też raczej nie myślę o sobie...
OdpowiedzUsuńto tęskne spojrzenie
Pozdrawiam ciepło :)
W takich sytuacjach można pozwolić sobie na niemyślenie a raczej na pewnej jego przejściowej zawieszającej formie.
Usuńciepłe uśmiechy :-)
Spojrzenie w dal
OdpowiedzUsuńzawiera
całą tęsknotę serca...
...im głębiej w dal tym silniejsze bardziej czułe bicie serca...
Usuńuśmiechy S.
Kiedy się tęskni..patrząc w dal, widzi się o wiele więcej..
OdpowiedzUsuńJednak..nie tylko wtedy..dlatego, że w takich chwilach, patrzy się nie tylko oczami, ale przede wszystkim sercem.
To uczucie, podczas którego każde spojrzenie, choćby na jabłko na stole, szklankę z herbatą, lampę przy łóżku, ptaki na dachu, czy kołyszące się drzewo powoduje, że ostatnią Osobą o której się myśli, jesteśmy my sami.
Kiedy się tęskni, często nie jest łatwo..
Ale, pomimo tego cieszę się Sebastianie, że są jeszcze Ludzie, którzy potrafią, tak prawdziwie tęsknić, nie odchodząc od tego uczucia, lub nie zagłuszając go innym..tylko po to, by było weselej, lżej.
Wspaniała fotografia, bardzo wymowna i pełna nadziei..
Kto wie, może już teraz, na drugim brzegu, którego nie widać, stoi Ktoś ważny, dla samotnego ptaka i to właśnie, na tą istotę on patrzy..?
Samych jasnych barw, nie tylko w przyrodzie Sebastianie:)
Kasia
Dziękuję Kasiu za bardzo obszerny komentarz , wiele w nim prawdy i ciekawych spostrzeżeń.Zawsze kogoś widać nie zawsze jednak tak jak by się chciało.Twoje refleksje wędrują dalej w głąb tego spojrzenia , są zatem udaną próbą uchwycenia jego sedna i sensu.
Usuńserdecznie pozdrawiam S.