Nieśmiałość otula mnie od kiedy pamiętam, czasem przeszkadza, czasem jest zbawienna. Jednak, bez względu na wszystko lekiem jest wiatr w którym zawsze mogę się skryć, niczym w delikatnej, męskiej dłoni, która łączy się z moją. Wiatr zawsze mnie rozumie, bez słów.
Z pozoru smutna, lecz gdy się w nią wgłębimy, historia pełna nadziei Sebastianie.
Tło obrazu to wiatr, który istnieje w Naszej wyobraźni, który można poczuć. Ale, poza wiatrem jest coś jeszcze. Morze, jezioro? W każdym razie woda, która łączy.
Jeśli się przyjrzymy dobrze na obrazie i w haiku ujrzymy Kobietę i Mężczyznę, którzy w jednym zmartwieniu w jednej tęsknocie, bólu, stają się jednym ciałem. W takich chwilach, cichość serca to dar, którego nie należy się pozbywać, który wzbogaca, także Miłość.
Nieśmiałość otula mnie od kiedy pamiętam, czasem przeszkadza, czasem jest zbawienna.
OdpowiedzUsuńJednak, bez względu na wszystko lekiem jest wiatr w którym zawsze mogę się skryć, niczym w delikatnej, męskiej dłoni, która łączy się z moją.
Wiatr zawsze mnie rozumie, bez słów.
Z pozoru smutna, lecz gdy się w nią wgłębimy, historia pełna nadziei Sebastianie.
Tło obrazu to wiatr, który istnieje w Naszej wyobraźni, który można poczuć.
Ale, poza wiatrem jest coś jeszcze.
Morze, jezioro?
W każdym razie woda, która łączy.
Jeśli się przyjrzymy dobrze na obrazie i w haiku ujrzymy Kobietę i Mężczyznę, którzy w jednym zmartwieniu w jednej tęsknocie, bólu, stają się jednym ciałem.
W takich chwilach, cichość serca to dar, którego nie należy się pozbywać, który wzbogaca, także Miłość.
Pozdrawiam, odczuwając niejedną nutkę nieśmiałości...
Kasia
woda która łączy...piękna kwintesencja twojego komentarza.
Usuńpozdrawiam serdecznie S.