poniedziałek, 24 września 2012

szczęśliwy świt

                                      Angelo Morbelli ( Alba Felice 1890 r )


                                               wracała tędy każdej nocy
                                      wzdłuż ledwie oświetlonego chodnika
                                           dostrzegając kątem oka osoby
                                                  siedzące na ławkach
                                          mijając zdecydowanym krokiem
                                                       kolejne ulice
                                              wciąż jeszcze słychać było
                                                    szmery i wrzaski
                                              ludzi spóźnionych na świt
                                          i gdy powrót w swej monotonii
                                                   wydawał się bliski
                                         zauważyła leżącą na ziemi monetę
                                              wsunęła ją do rękawiczki
                                        znużenie mieszało się z ciekawością
                                      po kwadransie przekroczyła próg domu
                                          podchodząc bliżej źródła światła
                                            spojrzała na srebrny nominał
                                    jej oczom ukazał się zdumiewający widok
                                                   na wpół przytomna
                                             ujrzała na nim własną twarz
                                               z datą narodzin i śmierci
                                               zrezygnowana wiedziała
                                          że pozostał jej tylko jeden dzień
                                                  po chwili osunęła się
                                                         i zemdlała


6 komentarzy:

  1. Czasem, gdy myślimy, że zauważyliśmy coś co znamy od kiedy możemy tylko pamiętać, co budzi w nas pozytywne emocje, ukazuje nam się to, czego nie chcielibyśmy dostrzec, na co nie jesteśmy przygotowani, czego do tej pory nie dostrzegaliśmy, choć było tak blisko.
    Powinniśmy żyć, tak jakby przeżywany dzień, miał być naszym ostatnim.
    Szkoda, że zazwyczaj tak nie jest...
    I po pewnym czasie budzimy się, czując i rozumiejąc jak wiele przez to straciliśmy, czego bardzo dla nas, dla innych ważnego nie powiedzieliśmy, czego nie zrobiliśmy..
    Niestety, wtedy zazwyczaj jest już za późno..

    Pozdrawiam:)
    Kasia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. By zauważyć cokolwiek nie wystarczy wiedzieć na co się patrzy.Można nawet nie zdawać sobie sprawy że spóźniliśmy się na świt.Prościej jest podnieść z chodnika monetę niż we właściwym momencie się obudzić...choćby tylko o jeden wschód słońca później.

      pozdrawiam serdecznie Kasiu :-)

      Usuń
  2. Każdy dzień może być tym ostatnim. Ta świadomość jest straszna, ale pozwala ustawić wszystko we właściwej perspektywie i dostrzec właściwe proporcje.

    Iwona

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hermann Hesse pisze tak:::

      ,,umarłem wszystkimi rodzajami śmierci i raz jeszcze umrę na wszystkie sposoby''
      ,,co ty tu robisz ?
      -nic odpowiedział ten w lustrze-czekam tylko...na śmierć
      -a gdzie jest śmierć ?
      -już nigdzie....''

      Właściwa,dla każdego indywidualnie,perspektywa i proporcja,podlega stałym zmianom...drga,prawie tak samo jak nasze serca.

      pozdrawiam S.

      Usuń
    2. Czasem chciałabym znaleźć taką monetę,
      chociaż mówią, że pieniądze szczęścia nie dają ;-).

      Sebastianie, musiałam zażartować, bo tekst wywarł na mnie ogromne wrażenie. Poza tym jest bardzo dyskusyjny.
      Śmierć bywa wybawieniem. Jest pewna.

      Usuń
    3. Magdaleno.

      Tekst oscyluje na granicy realności i surrealizmu oraz życia i śmierci.Zwyczajny powrót do domu może każdemu z nas przynieść nieoczekiwany rezultat.Czy warto podnosić z ziemi wszystko co się świeci?.Bohaterce zabrakło czasu na racjonalną analizę...emocje są silniejsze...potrafią wygrać nawet ze śmiercią.

      pozdrawiam serdecznie S. :-)

      Usuń